Σταύρος Τορνές (1932-1988)

"Ήταν μία δουλειά πάνω στο Μεσαίωνα, πάνω στις μπλόφες και στη μουσική, δηλαδή στη δυνατότητα μιας πιο ουσιαστικής επικοινωνίας, που αυτό αντιπροσωπεύει η μουσική, πλην όμως στην πορεία για την πραγμάτωση πορεία λέμε εκεί που πας, ψάχνεις και προσπαθείς να βρεις τα πράγματα που θα σηκώσουν εντέλει όλο αυτό το υλικό- ανακάλυψα ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Δηλαδή εγώ δεν είχα τη δυνατότητα να το κάνω. Δεν υπήρχε το υλικό μέρος, τα χρήματα..."

"...Ο Ντανίλο Τρέλες ήταν ένα πρόσωπο που συνόδευε έναν σταυροφόρο της εποχής και ήταν ο τροβαδούρος του. Με τη διαφορά ότι ο Nτανίλο Τρέλες είναι ένας άνθρωπος που έχει υπάρξει μέχρι τις μέρες μας. Yπάρχει και ο σταυροφόρος, ο οποίος κινείται κάπως σαν ένα πνεύμα σ' αυτό το χώρο. Δηλαδή, ενώ θα βλέπαμε το Nτανίλο, ο σταυροφόρος ήταν ένα πρόσωπο φαντασματικό, το οποίο πήγαινε κι ερχόταν...

...όταν φτάνουμε σ' αυτή την παρουσία του Τρέλες και σ' αυτό που εκροσωπεί, τη μουσική δηλαδή, εκεί βλέπουμε ότι αυτό που ψάχνουμε να βρούμε, τον Τρέλες, τη μουσική, δηλαδή την αρχική γλώσσα, δεν είναι μία γλώσσα. Είναι πολλές οι γλώσσες. Αυτό δεν είναι απομυθοποίηση. Είναι το να μπεις μέσα στο μύθο".

"...Ο Ντανίλο Τρέλες υπάρχει. Είναι ένας σκηνοθέτης Χιλιανός, μια γενιά μεγαλύτερος από μένα, ένας πραγματικός αλεπουδάνθρωπος, καταπληκτικός άνθρωπος δηλαδή και μάλιστα παρουσιάστηκε πριν από είκοσι χρόνια στις Κάννες και είπε : “Είμαι ο Ντανίλο Τρέλες και θέλω να δω την ταινία Ντανίλο Τρέλες. Του ζητάγανε ταυτότητα. Και τους είπε: Ο Τορνές μου υποσχέθηκε, ακόμη και είκοσι χρόνια να περάσουν, ότι θα κάνει μια ταινία με μένα!.

”Με ερέθιζε το Ντανίλο που είναι Χριστιανικό όνομα. Το “Τρέλες” όμως, που έβλεπα ότι απαντά στη Λατινική Αμερική, ήταν περίεργο για μένα. Γιατί είναι ελληνικό..."

Σταύρος Τορνές