Σταύρος Τορνές (1932-1988)

Ήθελα να αγοράσω ένα άλογο, που θα με πήγαινε σε τόπους που ο άνθρωπoς δύσκολα μπoρεί να φτάσει. 'Ηρθα σ' επαφή με τον κόσμο των τσαμπάσηδων και δεν αγόρασα άλογο, άρχισα την ταινία, έχoντας ζωντανή την επιθυμία για τ' άλογο. Ο τσαμπάσης Κυριάκος είναι αυτός που με οδήγησε σε τόπους που η μηχανή λήψης δεν φτάνει εύκoλα. Γεννήθηκε το πρόσωπο Μπαλαμός, όπως δηλώνει τ' όνομά του, ο άνθρωπος που εκστασιάζεται, πάντα σε ταξίδι. Ο Μπαλαμός δεν δείχνει να έχει κάποιους σκοπούς συγκεκριμένους. Περπατάει ονειροπαρμένος και μπαίνει στις καταστάσεις όπως αυτές παρουσιάζονται, χωρίς καμία προφύλαξη. Kάθε τόσο συναντάει τον Κυριάκο, που, μεταμορφωμένος πότε σαν Μεγάλο Αφεντικό, πότε σαν ζωέμπορας ή σαν ιερέας Χαλδαίος, ασκεί πάνω του μια ακαταμάχητη έλξη. Πρoχωρώντας έτσι, ο χρόνος παύει να είναι όριο. Ο Μπαλαμός φτάνει, κατηγορούμενος στο μεσαίωνα, σαν σκλάβος στην αρχή του Χριστιανισμού, ακούει το χρησμό της μάντισσας στο ποτάμι, φιλάει το χέρι του Προφήτη που έχει δει σταυρωμένο το Χριστό και μέσα στov Όλυμπο ο Μπαλαμός μεταμορφώνεται σε Δράκουλα που βαμπιρίζει άλογα. Xάνει τη χάρη που του δόθηκε, την ικανότητα να συνεχίσει. Ταξιδεύει με ταξί, όπως όλος ο κόσμος. Ο Μπαλαμός είναι ταινία.

Σταύρος Τορνές