Σταύρος Τορνές (1932-1988)

Aυτός ο άνθρωπος πέθανε. Οι καλλιτέχνες πεθαίνουν

ακόμα και οι πιο μεγάλοι...

 

Κάθε θάνατος είναι ένα σκάνδαλο, αλλά ο δικός του είναι απαράδεκτος. Ο Σταύρος Τορνές δεν είxε δικαίωμα να πεθάνει... θα έπρεπε να μείνει αιώνιος.

 

...Στις εικόνες που μας αφήνει ο Σταύρος Τορνές, οι μεθύστακες κάνουν τον Ρεμπώ, οι φουρνάρηδες παίζουν κάνοντας έρωτα με την άμμο, οι νέγροι καλούν τη μαυράδα. Είναι ένας κινηματογράφος πριν από τον κινηματογράφο. Όμηρος στην κάμερα, Ηράκλειτος στον ήχο. Ένας κινηματογράφος ρακοσυλλέκτης, ψιθυρισμοί -'Εμμαούς, επωδοί στον Λυμιέρ...

 

Louis Skorecki, Liberation 1/8/1988